Dziś, 5 października obchodzimy wspomnienie św. siostry Faustyny Kowalskiej. To za pośrednictwem tej pokornej kobiety Pan Jezus przekazał światu swoje orędzie Miłosierdzia. To jej powierzył słynną modlitwę – koronkę do miłosierdzia Bożego, nakazał by namalowano obraz Miłosierdzia Bożego a także objawił wiele tajemnic! Jedna z nich dotyczyła Polski.
Helena Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 r. w rolniczej rodzinie z Głogowca k/Łodzi jako trzecie z dziesięciorga dzieci. Dwa dni później została ochrzczona w kościele parafialnym pod wezwaniem św. Kazimierza w Świnicach Warckich (diecezja włocławska). Nadano jej wówczas imię Helena. Kiedy miała siedem lat, po raz pierwszy usłyszała w duszy głos wzywający do doskonalszego życia. W 1914 r. przyjęła I Komunię świętą, a dopiero trzy lata później rozpoczęła naukę w szkole podstawowej. Mimo dobrych wyników, uczyła się tylko trzy lata, potem musiała zrezygnować, aby pomagać w domu matce.
W 1924, podczas zabawy tanecznej w łódzkim parku „Wenecja” doznała widzenia umęczonego Jezusa, który dał jej polecenie wstąpienia do zakonu. Bez zgody rodziców udała się do Warszawy. Zatrzymała się w Ostrówku, gdzie do 1925 pracowała u Aldony i Samuela Lipszyców, znajomych ks. Jakuba Dąbrowskiego, proboszcza parafii św. Jakuba w Warszawie.
1 sierpnia 1925 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia i rozpoczęła postulat. W klasztorze pełniła obowiązki kucharki, ogrodniczki i furtianki.
Pan Jezus przekazał jej bogactwo orędzia o Miłosierdziu Bożym mówiąc: W Starym Zakonie wysyłałem proroków do ludu swego z gromami. Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z Moim miłosierdziem. Nie chcę karać zbolałej ludzkości, ale pragnę ją uleczyć, przytulając ją do swego miłosiernego serca. Kar używam, kiedy Mnie sami zmuszają do tego; ręka Moja niechętnie bierze za miecz sprawiedliwości; przed dniem sprawiedliwości posyłam dzień miłosierdzia. [1588]
Siostra Faustyna otrzymała także wiele objawień dotyczących Polski. ,,Gdy się modliłam za Polskę – usłyszałam te słowa: Polskę szczególnie umiłowałem, a jeżeli posłuszna będzie woli Mojej, wywyższę ją w potędze i świętości. Z niej wyjdzie iskra, która przygotuje świat na ostateczne przyjście Moje.” [1732]. To zdanie wypowiedział do Faustyny Jezus na kilka miesięcy przed jej śmiercią, między 25 maja a 2 czerwca 1938. Za wspomnianą ,,iskrę” niektórzy uznają samą Faustynę i orędzie o Bożym Miłosierdziu, które przekazała światu. Inni widzą w iskrze św. Jana Pawła II, który zaniósł orędzie o Miłosierdziu na cały świat. Z Dzienniczka wyłania się więc obraz Polski, jako kraju szczególnie umiłowanego przez Chrystusa.
